طلاق بائن خلعی نوبت اول چیست

طلاق بائن خلعی نوبت اول به طلاقی گفته می شود که زن به دلیل کراهت شدید از همسر خود، در ازای مالی که به او می بخشد (فدیه)، از او جدا می شود و این جدایی برای اولین بار بین آن زوجین رخ می دهد. در این نوع طلاق، مرد اصولاً حق رجوع به زن را در مدت عده ندارد، مگر اینکه زن در همین مدت از بذل خود پشیمان شده و به آن رجوع کند. در چنین حالتی، طلاق از بائن به رجعی تبدیل شده و حق رجوع برای مرد نیز ایجاد می شود. این نوع طلاق دارای احکام و شرایط خاصی است که آگاهی از آن ها برای هر دو طرف ضروری است.

طلاق یکی از مهم ترین و پیچیده ترین مفاهیم در نظام حقوقی خانواده ایران است که پیامدهای گسترده ای بر زندگی فردی و اجتماعی افراد دارد. آشنایی با انواع طلاق و تفکیک آن ها از یکدیگر برای افرادی که در آستانه جدایی قرار دارند یا به دنبال افزایش دانش حقوقی خود هستند، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در میان انواع طلاق، طلاق بائن خلعی نوبت اول اصطلاحی تخصصی است که درک دقیق آن به دلیل ماهیت خاص و آثار حقوقی متفاوتش می تواند از بروز مشکلات و ابهامات بعدی جلوگیری کند. این مقاله به صورت گام به گام و با زبانی شیوا، تمامی ابعاد حقوقی، شرایط، و آثار این نوع طلاق را بر اساس قوانین مدنی ایران بررسی می کند.

درک مفاهیم بنیادی طلاق: گام اول برای شناخت طلاق بائن خلعی نوبت اول

پیش از ورود به جزئیات طلاق بائن خلعی نوبت اول، لازم است با مفاهیم پایه ای طلاق در حقوق ایران آشنا شویم. این آشنایی، پایه ای محکم برای درک صحیح مباحث پیش رو فراهم می کند.

طلاق در نظام حقوقی ایران

طلاق، به معنای جدایی قانونی و شرعی زن و مرد از یکدیگر در عقد دائم است. این نهاد حقوقی، تحت ضوابط و شرایط مشخصی در قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران تعریف شده و صرفاً با حکم دادگاه یا توافق زوجین و در نهایت، ثبت در دفترخانه رسمی طلاق، اعتبار می یابد. هدف از مقررات پیچیده طلاق، حفظ حقوق هر دو طرف و به ویژه حمایت از زن و فرزندان است.

تقسیم بندی اصلی طلاق: رجعی و بائن

در یک تقسیم بندی کلی، طلاق به دو نوع اصلی رجعی و بائن تقسیم می شود که تفاوت اساسی آن ها در وجود یا عدم وجود حق رجوع مرد به زن در مدت عده است.

• طلاق رجعی: در این نوع طلاق، مرد در طول مدت عده زن، حق دارد بدون نیاز به عقد مجدد و صرفاً با ابراز اراده خود، به زندگی مشترک با همسر سابقش بازگردد. در این مدت، رابطه زوجیت به طور کامل منقطع نشده و برخی آثار آن (مانند لزوم پرداخت نفقه) همچنان پابرجاست.
• طلاق بائن: طلاقی است که در آن، مرد پس از جاری شدن صیغه طلاق، حق رجوع به زن را در مدت عده ندارد و برای بازگشت به زندگی مشترک، نیاز به عقد نکاح جدید و تعیین مهریه جدید است. طلاق بائن خود به چند دسته تقسیم می شود که برخی از مهم ترین آن ها عبارتند از:
  • طلاق قبل از نزدیکی (غیر مدخوله)
  • طلاق زن یائسه
  • طلاق خلع و مبارات، در صورتی که زن به عوض (مال بذل شده) رجوع نکرده باشد.
  • طلاق سوم پس از سه وصلت متوالی (سه طلاقه)

  در این مقاله، تمرکز اصلی ما بر نوعی از طلاق بائن است که از نوع خلع باشد و برای اولین بار صورت گرفته باشد.

طلاق خلعی چیست؟ مبنای قانونی و شرایط تحقق آن

برای فهم طلاق بائن خلعی نوبت اول، ضروری است ابتدا با مفهوم دقیق طلاق خلع آشنا شویم که سنگ بنای این نوع طلاق است.

تعریف طلاق خلع و ارکان آن (ماده ۱۱۴۶ قانون مدنی)

قانون مدنی ایران در ماده ۱۱۴۶ به صراحت طلاق خلع را تعریف کرده است:

«طلاق خلع آن است که زن به واسطه کراهتی که از شوهر خود دارد در مقابل مالی که به شوهر می دهد طلاق می گیرد اعم از اینکه مال مزبور عین مهر یا معادل آن و یا بیشتر و یا کمتر از مهر باشد.»

بر این اساس، ارکان اصلی طلاق خلع شامل موارد زیر است:

1. کراهت و تنفر زن: وجود کراهت و بیزاری شدید زن از شوهر که ادامه زندگی مشترک را برای او دشوار یا غیرممکن ساخته است. این کراهت باید یک طرفه از سوی زن باشد.
2. بذل فدیه: زن در مقابل این جدایی، مال یا عوضی را به مرد می پردازد. به این مال فدیه یا عوض گفته می شود.
3. قبول مرد: مرد نیز این مال را پذیرفته و راضی به طلاق می شود.

بنابراین، طلاق خلع نوعی طلاق است که به درخواست زن و با بذل مالی از جانب او به شوهر، انجام می پذیرد. کراهت زن از مرد، محرک اصلی در این نوع طلاق است.

شرایط اساسی تحقق طلاق خلع

تحقق طلاق خلع مستلزم رعایت شرایطی است که در ادامه به آن ها اشاره می شود:

• کراهت شدید و اثبات آن: زن باید از ادامه زندگی با همسرش به قدری کراهت داشته باشد که نتواند به هیچ وجه آن را تحمل کند. اثبات این کراهت می تواند از طریق اظهارات زن در دادگاه، شهادت شهود، یا حتی گزارش مشاورین خانواده صورت گیرد. صرف ادعای کراهت برای دادگاه کافی نیست و باید مستندات لازم برای آن وجود داشته باشد.
• بذل مال یا فدیه از سوی زن: زن برای رهایی از زندگی مشترک، مالی را به شوهر خود می بخشد. این مال می تواند عین مهریه یا قسمتی از آن، معادل مهریه، بیشتر یا کمتر از آن باشد. میزان فدیه به توافق طرفین بستگی دارد. این بذل باید با اراده و اختیار کامل زن انجام شود و او اهلیت قانونی برای تصرف در اموال خود را داشته باشد.
• قبول فدیه از سوی مرد: شوهر نیز باید بذل مال از سوی زن را قبول کند و با دریافت آن، رضایت به طلاق دهد. رضایت مرد باید صریح و بدون اکراه باشد.
• اختیار و اهلیت زن در بذل: زنی که اقدام به بذل مال می کند، باید بالغ، عاقل و رشید باشد و بذل مال با اراده آزاد او صورت گیرد.

تفاوت طلاق خلع با طلاق مبارات

طلاق خلع و طلاق مبارات هر دو از انواع طلاق بائن هستند که با بذل مال از سوی زن اتفاق می افتند، اما تفاوت های کلیدی دارند:

ویژگی	طلاق خلع	طلاق مبارات
مبنای کراهت	کراهت یک طرفه زن از شوهر	کراهت دوطرفه و متقابل زن و شوهر از یکدیگر
میزان فدیه	می تواند کمتر، مساوی یا بیشتر از مهریه باشد.	نباید بیشتر از مهریه باشد و معمولاً کمتر از آن است.

در طلاق مبارات، چون کراهت دوطرفه است، جنبه توافقی پررنگ تر است و معمولاً زن و مرد به دنبال کمترین میزان بذل برای جدایی هستند. اما در طلاق خلع، چون کراهت فقط از جانب زن است، ممکن است زن برای جلب رضایت مرد، مجبور به بذل مال بیشتری شود.

مفهوم نوبت اول در طلاق خلعی

عبارت نوبت اول در طلاق خلعی اهمیت حقوقی خاصی دارد که آن را از نوبت دوم و پس از آن متمایز می کند.

نوبت اول به چه معناست؟

مفهوم نوبت اول به این معنی است که طلاق خلعی صورت گرفته، اولین طلاقی است که بین یک زوج خاص اتفاق می افتد. به عبارت دیگر، زن و مردی که برای نخستین بار با یکدیگر ازدواج کرده اند و اکنون برای اولین بار با طلاق خلع از هم جدا می شوند، طلاقشان خلعی نوبت اول محسوب می شود. این موضوع صرفاً به نوع طلاق (خلعی) و دفعات آن بین همان زوجین اشاره دارد.

اهمیت و تمایز آن با نوبت دوم

اهمیت نوبت اول در این است که اگر همین زن و مرد پس از طلاق خلعی نوبت اول، دوباره با یکدیگر ازدواج کنند (چه با رجوع زن به بذل در مدت عده و تبدیل طلاق به رجعی، چه با عقد نکاح جدید پس از اتمام عده) و مجدداً به طلاق خلعی از هم جدا شوند، این طلاق دوم خلعی نوبت دوم نامیده می شود. این روند می تواند تا نوبت سوم ادامه یابد که در این صورت، طلاق سه طلاقه یا بائن ثلاث خواهد بود و احکام خاص خود را دارد. اصلی ترین تفاوت در این است که بعد از طلاق خلعی نوبت دوم، در صورت رجوع زن به بذل و رجوع مرد، در طلاق سوم باید شرایط تحلیل (محلل) رعایت شود که فرآیندی بسیار پیچیده تر است.

طلاق بائن خلعی نوبت اول: تعریفی جامع و کامل

اکنون که با مفاهیم طلاق بائن، طلاق خلع و نوبت اول آشنا شدیم، می توانیم تعریف جامع و یکپارچه ای از طلاق بائن خلعی نوبت اول ارائه دهیم.

ادغام مفاهیم بائن، خلع و نوبت اول

طلاق بائن خلعی نوبت اول به طلاقی اطلاق می شود که در آن زن به دلیل کراهت و تنفر شدید از همسرش، مالی را به عنوان فدیه به او می بخشد و مرد این بذل را می پذیرد و طلاق انجام می شود. این طلاق از نوع بائن است، به این معنا که مرد پس از آن حق رجوع به زن را در مدت عده ندارد، مگر با پشیمانی و رجوع زن به فدیه. همچنین، نوبت اول بودن آن نشان می دهد که این اولین باری است که این زوجین با این شیوه از یکدیگر جدا می شوند.

چرا این طلاق بائن تلقی می شود؟

طلاق خلع به این دلیل بائن محسوب می شود که اراده زن برای جدایی قوی تر از مرد است و او با صرف هزینه (بذل مال) به دنبال رهایی است. قانونگذار به منظور احترام به این اراده زن و جلوگیری از سوءاستفاده های احتمالی مرد، حق رجوع را از مرد سلب کرده است. این تدبیر حقوقی به زن اطمینان می دهد که پس از جدایی، مرد نمی تواند به راحتی و بدون رضایت او، به زندگی مشترک بازگردد. اما همانطور که اشاره شد، این بائن بودن یک استثنای مهم دارد که در ادامه به آن می پردازیم.

نمونه ای کاربردی برای درک بهتر

فرض کنید خانم سارا به دلیل ناسازگاری های شدید و کراهت از همسرش، آقای احمد، تصمیم به طلاق دارد. سارا مهریه خود را که ۲۰۰ سکه طلاست، به طور کامل به آقای احمد می بخشد تا او را راضی به طلاق کند. احمد نیز با پذیرش این ۲۰۰ سکه، به طلاق رضایت می دهد. از آنجا که این اولین باری است که سارا و احمد از هم جدا می شوند، و طلاق بر اساس کراهت سارا و بذل مهریه از سوی او صورت گرفته، این طلاق از نوع طلاق بائن خلعی نوبت اول خواهد بود. در این حالت، آقای احمد اصولاً نمی تواند در مدت عده سارا به او رجوع کند.

آثار حقوقی طلاق بائن خلعی نوبت اول: عده، رجوع، مهریه و نفقه

طلاق بائن خلعی نوبت اول، همانند سایر انواع طلاق، آثار حقوقی خاصی را به دنبال دارد که دانستن آن ها برای زوجین حائز اهمیت است.

وضعیت عده در طلاق بائن خلعی نوبت اول

بر خلاف تصور عمومی که برخی طلاق های بائن عده ندارند، طلاق بائن خلعی نوبت اول دارای عده است. عده، دوره ای است که زن پس از طلاق، حق ازدواج مجدد با شخص دیگری را ندارد. این دوره برای جلوگیری از اختلاط نسل و اطمینان از عدم بارداری زن از همسر قبلی تعیین شده است.

• مدت زمان عده: مدت عده در طلاق بائن خلعی نوبت اول، مشابه طلاق رجعی، سه ماه و ده روز (سه طهر برای زنانی که عادت ماهانه می بینند) است.
• موارد استثناء عدم وجود عده: در برخی شرایط، زن نیازی به نگه داشتن عده ندارد:
  • زن یائسه: زنانی که به دلیل سن، عادت ماهانه نمی بینند و از نظر شرعی و قانونی یائسه محسوب می شوند، پس از طلاق عده ندارند. (معمولاً بالای ۵۰ سال قمری).
  • زن باکره (غیر مدخوله): اگر قبل از نزدیکی و برقراری رابطه زناشویی، طلاق رخ دهد، زن باکره نیازی به نگه داشتن عده ندارد.
  • زن حامله: عده زن حامله، تا زمان وضع حمل اوست. این مدت ممکن است کمتر یا بیشتر از سه ماه باشد.
• اهمیت و پیامدهای قانونی عدم رعایت عده: رعایت نکردن عده و ازدواج مجدد در این دوران، پیامدهای حقوقی سنگینی از جمله بطلان عقد و در مواردی حرمت ابدی را در پی خواهد داشت.

بررسی حق رجوع در طلاق بائن خلعی نوبت اول

یکی از مهم ترین و پیچیده ترین مسائل در طلاق بائن خلعی نوبت اول، مسئله حق رجوع است.

• اصل کلی: در طلاق بائن، همانطور که پیشتر گفته شد، مرد حق رجوع به زن را ندارد. این اصل در مورد طلاق بائن خلعی نوبت اول نیز صادق است.
• مهمترین استثناء: حق رجوع زن به بذل (فدیه) در مدت عده:

  بر خلاف اصل کلی، در طلاق خلع و مبارات (که هر دو بائن هستند)، زن می تواند در مدت عده از بذل (مالی که به مرد بخشیده) رجوع کند. به محض اینکه زن به بذل خود رجوع کند و مرد از این رجوع مطلع شود، ماهیت طلاق از بائن به رجعی تغییر می یابد و حق رجوع برای مرد نیز ایجاد می شود. در این حالت، مرد می تواند بدون نیاز به عقد جدید، به زندگی با همسر سابقش بازگردد.

  • چگونگی رجوع زن به بذل: رجوع زن به بذل نیازی به شکل خاصی ندارد و صرف اراده او برای پس گرفتن مالی که بخشیده کافی است. اما برای اثبات و ثبت رسمی، معمولاً از طریق دفاتر خدمات الکترونیک قضایی یا اظهارنامه رسمی به مرد اعلام می شود.
  • مهلت قانونی برای اطلاع رسانی رجوع به بذل: قانونگذار برای اطلاع رسانی رجوع به بذل توسط زن و رجوع مرد، مهلت یک ماهه را به دفترخانه ثبت کننده طلاق تعیین کرده است تا این امر به درستی ثبت و اطلاع رسانی شود.

رجوع زن به بذل در طلاق بائن خلعی، تنها راهی است که می تواند ماهیت این طلاق را از بائن به رجعی تغییر دهد و حق رجوع را برای مرد ایجاد کند.

مهریه و فدیه در طلاق بائن خلعی نوبت اول

در این نوع طلاق، مهریه و فدیه ارتباط نزدیکی با هم دارند:

• بذل مال به عنوان شرط اصلی طلاق: زن برای گرفتن طلاق، مقداری از اموال خود را به مرد می بخشد. این مال می تواند مهریه یا جزئی از آن، یا حتی مالی غیر از مهریه باشد.
• توضیح اینکه مهریه می تواند بخشی یا تمام فدیه باشد: معمولاً زن بخشی یا تمام مهریه خود را به عنوان فدیه بذل می کند. این تصمیم به توافق زوجین بستگی دارد.
• آیا مرد حق مطالبه مهریه دیگری را دارد؟ پس از بذل و انجام طلاق، مرد دیگر حق مطالبه مهریه ای که بذل شده را ندارد. تنها در صورتی که زن به بذل خود رجوع کند، مرد می تواند مهریه بذل شده را از او مطالبه نماید.

نفقه در دوران عده طلاق بائن خلعی

وضعیت نفقه در طلاق بائن با طلاق رجعی متفاوت است:

• عدم وجوب پرداخت نفقه در دوران عده: در طلاق بائن خلعی نوبت اول، مرد موظف به پرداخت نفقه به زن در طول مدت عده نیست. این یکی از تفاوت های اصلی با طلاق رجعی است که در آن نفقه در دوران عده بر عهده مرد است.
• موارد استثناء (نفقه زن باردار): تنها استثناء در این زمینه، زمانی است که زن در زمان طلاق باردار باشد. در این صورت، مرد موظف است تا زمان وضع حمل، نفقه زن را پرداخت کند.

مراحل و تشریفات قانونی ثبت طلاق بائن خلعی نوبت اول

ثبت طلاق بائن خلعی نوبت اول، مانند سایر انواع طلاق، مستلزم طی مراحل و تشریفات قانونی خاصی است که از طریق محاکم قضایی و دفاتر خدمات الکترونیک قضایی انجام می شود.

1. درخواست طلاق: ابتدا زن باید دادخواست طلاق خلعی را تنظیم کرده و آن را از طریق دفاتر خدمات الکترونیک قضایی به دادگاه خانواده ارائه دهد. در این دادخواست، زن باید کراهت خود را از شوهر و آمادگی خود را برای بذل مالی مشخص، اعلام کند.
2. داوری و مشاوره خانواده: دادگاه پس از دریافت دادخواست، طرفین را به جلسات مشاوره خانواده ارجاع می دهد. هدف از این جلسات، تلاش برای صلح و سازش و در صورت عدم امکان، کاهش آسیب های ناشی از طلاق است. حتی در طلاق خلعی که کراهت زن مبناست، طی کردن این مراحل الزامی است. در صورت عدم حصول سازش، نظریه مشاوران به دادگاه ارائه می شود.
3. صدور گواهی عدم امکان سازش: اگر پس از طی مراحل مشاوره، سازشی حاصل نشود و دادگاه شرایط طلاق خلعی (از جمله کراهت زن و توافق بر سر بذل) را احراز کند، گواهی عدم امکان سازش را صادر می کند. این گواهی به معنای اجازه دادگاه برای ثبت طلاق است.
4. ثبت طلاق در دفترخانه رسمی: پس از صدور گواهی عدم امکان سازش، زوجین یا وکلای آن ها می توانند با مراجعه به یکی از دفاتر رسمی ثبت طلاق، نسبت به ثبت نهایی طلاق اقدام کنند. در این مرحله، جزئیات بذل مال و ماهیت طلاق (بائن خلعی نوبت اول) در سند طلاق درج می شود.

رعایت دقیق این مراحل برای اعتبار قانونی طلاق و جلوگیری از بروز مشکلات آتی بسیار مهم است.

ابهامات رایج درباره طلاق بائن خلعی نوبت اول

در مورد طلاق بائن خلعی نوبت اول سوالات و ابهامات زیادی برای افراد پیش می آید. در این بخش به برخی از رایج ترین آن ها پاسخ می دهیم.

تفاوت طلاق بائن خلعی نوبت اول با طلاق توافقی

طلاق بائن خلعی نوبت اول در بسیاری از موارد به صورت توافقی انجام می شود، اما با مفهوم کلی طلاق توافقی تفاوت هایی دارد. در طلاق توافقی، زوجین بر سر تمامی مسائل مربوط به جدایی از جمله مهریه، نفقه، حضانت فرزندان و ملاقات آن ها، و سایر حقوق مالی و غیرمالی به توافق می رسند. این توافق می تواند منجر به طلاق رجعی یا بائن شود. اما طلاق خلعی نوبت اول به طور خاص به نوعی از طلاق بائن اشاره دارد که مبنای آن کراهت زن و بذل مال اوست. اگر در طلاق توافقی، کراهت زن عامل اصلی باشد و او با بذل مال اقدام به جدایی کند، آنگاه طلاق توافقی از نوع بائن خلعی خواهد بود. پس می توان گفت طلاق بائن خلعی نوبت اول می تواند زیرمجموعه ای از طلاق توافقی باشد، اما هر طلاق توافقی لزوماً بائن خلعی نخواهد بود.

حضانت فرزندان و ملاقات آن ها

مسئله حضانت و ملاقات فرزندان در طلاق بائن خلعی نوبت اول، مستقل از نوع طلاق و ماهیت بائن بودن آن بررسی می شود. دادگاه همواره مصلحت کودک را در اولویت قرار می دهد و بر اساس آن، در مورد حضانت و حق ملاقات تصمیم گیری می کند. این تصمیم می تواند بر اساس توافق والدین (در صورت طلاق توافقی) باشد، اما اگر توافقی حاصل نشود، دادگاه با در نظر گرفتن سن فرزند و توانایی هر یک از والدین، حکم حضانت را صادر می کند. حق ملاقات نیز برای والد غیرحاضن، به طور معمول وجود دارد و نمی توان آن را سلب کرد، مگر در موارد بسیار خاص و به تشخیص دادگاه که ملاقات به مصلحت کودک نباشد.

آیا رجوع زن به بذل نیاز به عقد مجدد دارد؟

خیر، همانطور که قبلاً اشاره شد، اگر زن در مدت عده طلاق بائن خلعی نوبت اول، از بذل خود رجوع کند، این عمل باعث تبدیل ماهیت طلاق از بائن به رجعی می شود. در نتیجه، مرد نیز حق رجوع پیدا می کند و در صورتی که مرد نیز به زن رجوع کند، نیازی به جاری شدن صیغه عقد مجدد نیست. رابطه زوجیت دوباره برقرار شده و آثار نکاح دائم بر آن مترتب می شود. این یکی از نکات بسیار مهم در طلاق خلعی است که باید به دقت مورد توجه قرار گیرد.

امکان تبدیل طلاق بائن به رجعی با رجوع به بذل

این مورد دقیقا همان استثنای مهمی است که ماهیت بائن بودن طلاق خلع را در مدت عده، تحت تاثیر قرار می دهد. زن تنها در مدت عده (که معمولاً سه ماه و ده روز است) می تواند از بذل خود رجوع کند. به محض رجوع زن به بذل، طلاق بائن خلعی به طلاق رجعی تبدیل شده و حق رجوع برای مرد ایجاد می شود. این بدان معناست که اگر مرد در مدت عده و پس از رجوع زن به بذل، تمایل به ادامه زندگی مشترک داشته باشد، می تواند بدون نیاز به عقد جدید و صرفاً با اعلام اراده خود، به زن رجوع کند و زندگی زناشویی آن ها مجدداً آغاز می شود. این امکان، فرصتی برای بازگشت و تجدیدنظر در تصمیم طلاق فراهم می آورد.

سوالات متداول

آیا طلاق بائن خلعی نوبت اول با طلاق توافقی یکسان است؟

خیر، الزاماً یکسان نیستند. طلاق بائن خلعی نوبت اول به نوع خاصی از طلاق اشاره دارد که زن با کراهت و بذل مال جدا می شود. طلاق توافقی یک روش طلاق است که در آن زن و مرد بر سر تمامی مسائل توافق می کنند و می تواند منجر به طلاق رجعی یا بائن (از جمله خلعی) شود. بنابراین، طلاق بائن خلعی نوبت اول می تواند نوعی از طلاق توافقی باشد، اما هر طلاق توافقی، طلاق بائن خلعی نیست.

آیا مرد می تواند زن را مجبور به طلاق خلعی کند؟

خیر، طلاق خلعی بر پایه کراهت زن از مرد و اراده او برای بذل مال انجام می شود. اجبار زن به بذل مال یا درخواست طلاق خلعی، وجاهت قانونی ندارد و چنین طلاقی باطل خواهد بود. رضایت و اراده آزاد زن از شروط اصلی صحت طلاق خلعی است.

اگر زن فدیه را از اموال غیر از مهریه خود بذل کند، چه حکمی دارد؟

مطابق ماده ۱۱۴۶ قانون مدنی، مال مورد بذل می تواند عین مهریه، معادل آن، بیشتر یا کمتر از آن باشد و حتی می تواند مالی غیر از مهریه باشد. بنابراین، بذل مال از اموال شخصی زن که غیر از مهریه باشد، کاملاً قانونی و معتبر است و هیچ تفاوتی در حکم طلاق ایجاد نمی کند.

تکلیف حضانت فرزندان و ملاقات آن ها در این نوع طلاق چیست؟

حضانت و ملاقات فرزندان در طلاق بائن خلعی نوبت اول، مستقل از نوع طلاق و بر اساس مصلحت فرزندان و قوانین مربوط به حضانت تعیین می شود. دادگاه با در نظر گرفتن توافق والدین یا در صورت عدم توافق، با بررسی شرایط هر یک از آن ها، تصمیم گیری می کند. حق ملاقات نیز برای والد غیرحاضن، تضمین شده است.

در صورت رجوع زن به بذل، آیا نیاز به عقد مجدد است؟

خیر، اگر زن در مدت عده طلاق بائن خلعی به بذل خود رجوع کند، طلاق به رجعی تبدیل می شود و در صورت رجوع مرد نیز، نیازی به عقد مجدد نیست. رابطه زوجیت به حالت قبل بازمی گردد.

نتیجه گیری

طلاق بائن خلعی نوبت اول، یکی از انواع طلاق در حقوق خانواده ایران است که به دلیل کراهت زن از همسرش و در مقابل بذل مال (فدیه) به مرد صورت می گیرد. این طلاق از نوع بائن است، به این معنی که مرد در طول مدت عده حق رجوع به زن را ندارد، مگر اینکه زن در همین مدت از بذل خود پشیمان شده و به آن رجوع کند که در این صورت طلاق به رجعی تبدیل می شود و مرد نیز حق رجوع پیدا می کند. عده این طلاق برای زنان غیر یائسه و غیر باکره، سه ماه و ده روز (یا سه طهر) است و مرد در این دوران ملزم به پرداخت نفقه به زن نیست، مگر در مورد زن باردار. درک دقیق تمامی جنبه های حقوقی طلاق، به ویژه انواع خاص آن مانند طلاق بائن خلعی نوبت اول، برای هر دو طرف و برای جلوگیری از بروز مشکلات و ابهامات قانونی بعدی ضروری است. با توجه به پیچیدگی های مسائل حقوقی خانواده و تفاوت های ظریف در احکام انواع طلاق، توصیه اکید می شود که پیش از هرگونه اقدام، از مشاوره با وکیل متخصص خانواده بهره مند شوید تا با آگاهی کامل و بر اساس قوانین جاری، بهترین تصمیم را برای آینده خود اتخاذ کنید.