مرمت و حفاظت از آثار منقول تاریخی -فرهنگی در مازندران
ویکی بلاگ/مازندران با همت کارشناسان میراث فرهنگی مازندران آزمایشگاه و کارگاه مرمت اشیای تاریخی و فرهنگی در موزه تاریخ شهر ساری در حال راه اندازی و تجهیز است اما بخاطر اهمیت موضوع در نوروز ۱۴۰۴ از ۱۳۰ اثر مرمت شده رونمایی شد و در قالب نمایشگاه برای بازدید علاقه مندان و گردشگران قرار گرفت.
ابوالفضل نیکوبیان کارشناس میراث فرهنگی پنج شنبه ۱۴ فروردین اظهار کرد: موزه تاریخ و باستان شناسی ساری در عمارت کلبادی در سال ۱۳۸۷ تأسیس شده و مربوط به دوره قاجاریه و در تاریخ ۹ آبان ۱۳۷۷ با شماره ثبت ۲۱۴۸ بعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
وی افزود: باتوجه به وجود اشیای تاریخی و فرهنگی حاصل از کاوش های باستان شناسی کشف و ضبط و… در مخزن موزه لزوم حفاظت و مرمت این اشیا ضروری و در اولویت اقدامات اداره کل میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی است.
کارشناس میراث فرهنگی مازندران با بیان اینکه این آثار شامل خنجر و سر پیکان مفرغی حاصل از کاوش محوطه های تاریخی و مکشوفه النگوهای زینتی و انگشترهای مفرغی با نگین و یا بدون نگین توتم های آیینی و … است تصریح کرد: پیش از هر اقدامی مستندنگاری تمام آثار مطابق با استانداردهای بین المللی مرمت انجام شد که شامل عکاسی از تمام زوایا آسیب شناسی و آسیب نگاری است. در مرحله آسیب شناسی مشاهده شد که سطح اشیا از رسوبات محیطی پوشیده شده که روی قسمت هایی از آنها خوردگی به رنگ سبز کم رنگ قرار دارد.
وی ادامه داد: همچنین در بعضی قسمت های فلز رنگ سبز روشن و سبز خاکستری که اولین محصول خوردگی فعال و معرف حضور کلر بوده دیده شده است. از کاغذ PH متر برای شناسایی میزان اسیدی بودن و حضور کلر در شیء استفاده شد. ابتدا با استفاده از قطره چکان قطره ای آب بر روی سطح شی ریخته شد اندکی صبر شد سپس کاغذ تورنسل بر روی قسمت مرطوب گذاشته شد و بعد از چند ثانیه کاغذ برداشته و نتیجه مشاهده شد که عدد شش و خاصیت اسیدی بر روی اکثر آثار نشان داده شد.
نیکوبیان اظهار کرد: پس از آن اقدامات مرمتی و حفاظتی متناسب با مبانی نظری مرمت بر روی اشیا آغاز و در مرحله اول ابتدا شماره اموال نوشته شده روی شیء به وسیله اپلیکاتور آغشته به محلول آب مقطر و استون پاک شد. در مرحله دو پاک سازی بصورت مکانیکی صورت گرفت که با استفاده از تیغ بیس توری و ابزار دندانپزشکی لایه رسوبات خاکی و محصولات خوردگی پودری برداشته شد و مقداری از رسوبات و محصولات خوردگی به عنوان نمونه در ظرف جداگانه ای برای آنالیز خوردگی و شناسایی ترکیبات قرار داده شد. از محلول ۵% STPP (سدیم تری پلی فسفات) حل شده در آب مقطر به روش ضمادگذاری در سه مرحله ۱۵ دقیقه ای به وسیله پنبه آغشته به محلول استفاده شد و پس از آن با برس رسوبات نرم شده از سطح جدا و هر بار پس از اتمام کار شیء بادقت توسط آب مقطر شسته و خشک شد.
وی خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه اشیای حاضر خاصیت اسیدی داشتند از کربنات سدیم (Na۲CO۳) محلول ۵ % در آب مقطر برای کلرزادیی آن ها استفاده شد به طوری که هر شیء به مدت بیست دقیقه کامل در محلول غوطه ور شده و بعد با آب مقطر شسته و خشک شده است. این مرحله دوبار تکرار شد که در نهایت در چند نقطه از شی PH سنجی انجام شد و PH ۷.۵ ثبت شد.
نیکوبیان ادامه داد: برای جلوگیری از ادامه روند فعالیت های خوردگی و درمان بیماری برنز از محلول بازدارنده ۳ درصد BTA (بنزو تری آزول) حل شده در اتانول استفاده شد. بدین صورت که اشیاء به صورت کامل در محلول بنوز تری آزول غوطه ور شده و به مدت ۸ ساعت باقی ماند. در آخر تثبیت نهایی با پارالوئید B-۷۲ با نسبت ۳ % حلال در استون با قلمو انجام شد. در این مرحله سعی شد تا با دقت عمل تثبیت صورت بگیرد تا شاهد ایجاد درخشندگی مصتوعی حاصل از پوشش پارالویید نباشیم.
به گزارش ویکی بلاگ به نقل از روابط عمومی میراث فرهنگی مازندران این کارشناس میراث فرهنگی یادآور شد: پس از این مرحله و عکاسی مجدد از هر شیء متناسب با تصاویر قبل مرمت گزار ش مرمت برای هر اثر به صورت جداگانه تهیه و پس از بسته بندی مناسب به مخزن منتقل شد.
پایان خبر ویکی بلاگ
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "مرمت و حفاظت از آثار منقول تاریخی -فرهنگی در مازندران" هستید؟ با کلیک بر روی فرهنگ و هنر، اگر به دنبال مطالب جالب و آموزنده هستید، ممکن است در این موضوع، مطالب مفید دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "مرمت و حفاظت از آثار منقول تاریخی -فرهنگی در مازندران"، کلیک کنید.