ناهید آتش گرفت؛ ققنوس شد

به گزارش خبرگزاری ویکی بلاگ؛ گاهی جاده صاف به نظر می آید اما نمی دانی چند کیلومتر آن طرف تر چه چیزی انتظارت را می کشد. درست مثل ناهید کیانی که اتفاقات و حواشی قبل از المپیک توکیو مسیر شیاپ چانگ المپیک را برای او مارپیچ کرد.

در گزارش ایران ورزشی آمده است: ناهید که همیشه در تیم ملی زیر سایه و نام کیمیا علیزاده ستاره سابق تیم ملی قرار داشت حالا باید در یک تقابل جدی که حواشی قبل از المپیک آن را ناجوانمردانه کرده بود، خودش را ثابت می کرد تا جایی که باعث شده بود او در المپیک توکیو نه با یک دست لباس، یک کلاه و یک هوگو که با باری اضافی که حواشی بر دوشش گذاشته بود، مبارزه کند.
المپیک توکیو وضوح تلفیق ورزش و مسایل غیر ورزشی را به رخ همگان کشید، جایی که از ناهید کیانی یک قربانی ساخت.
این بار حواشی دست روی دختری گذاشته بود که فقط و فقط به دنبال ساختن رویاهایش بود. نگاه های مضطرب ناهید قبل و حین بازی و چهره مغمومش بعد از پایان مسابقه و باخت مقابل هم تیمی قدیمی و همچنین چهره از اینجا رانده و از آنجا مانده علیزاده کافی بود تا طعم گس سیاست زیر زبان هر کسی که آن مسابقه را دید مزه شود.
آن مسابقه با تمام اتفاقات خوب و بدش تمام شد؛ ناهید با سری پایین برگشت، علیزاده هم به نان و نوایی نرسید و با حذف در مراحل بالاتر دستش از مدال کوتاه ماند. حالا 3 سال از آن تله فیلم کوتاه تراژیک می گذرد. هیچ کس نمی داند در پس آن روزهای تلخ چه شب هایی برای ناهید صبح شد و ستاره فعلی تیم ملی چند بار در خود سوخت تا حالا ققنوس شود.
هیچ کسی در دل شب های سیاه زندگی ناهید نبود و گذر ناهید از این غم رازی است که فقط ناهید می داند و خدایش. چیزی که مشخص است این است که او خودش را در موج های طولانی غم رها نکرد و برای رسالتی که داشت دوباره ایستاد.

هیچ کس به ما نگفته بود که فرمول گذر از این زندگی سر تا پایش مبارزه است، هیچ کسی روز اول با یک زره آهنین کنارمان نایستاده بود تا هنوز پای مان را در این دنیا نگذاشته آن را به ما بدهد و گوشزد کند که باید بپوشیمش تا تاب بیاوریم اما ناهید انگار این فرمول را از بر بود. ناکامی در المپیک 2020 نه تنها او را غرق نکرد که باعث شد بعد از روزهای سیاه توکیو زرهش را بپوشد و یک تنه همه چیز را کنار بزند تا دوباره نور را لمس کند.
نقره اش در گرندپری رم و طلای مسابقات جهانی کمتر از یک هفته، گواهی این نور بود که دستانش بعد از روزهایی سرد آن را یافته بود.
حالا همه چیز فرق می کند، ناهیدی که در المپیک پاریس پا روی شیاپ چانگ خواهد گذاشت فارغ از هر نتیجه ای قطعاً با ناهیدی که در توکیو پا در شیاپ چانگ می گذارد فرق خواهد کرد، گرم و سرد زندگی در این 3 سال حالا از او ناهید جدیدی ساخته است.
سکوی هر المپیک قصه های زیادی در دل خود دارد، این سکو پای قهرمانانی را لمس کرده که قطعاً هر کدام برای رسیدن به آن به اندازه افسانه های هزار و یک شب در دل خود قصه دارند.
پای ناهید به سکوی المپیک برسد یا نه قطعاً داستان الهام بخشی او بخشی از این جهان خواهد بود، داستان اویی که جنگید تا زندگی را از میان تاریک ترین روزها معنا کند.

251 251