کدام جزیره های جنوب ایران را نمی شناسیم؟

کدام جزیره های جنوب ایران را نمی شناسیم؟

جنوب ایران فراتر از کیش و قشم، گنجینه ای از جزایر کمترشناخته شده را در خود جای داده است که هر یک با طبیعت بکر و فرهنگ بومی شان، تجربه ای منحصربه فرد از سفر به خلیج فارس و اروند رود را ارائه می دهند. این جزایر پنهان، مقاصدی ایده آل برای جستجوگران آرامش و زیبایی های دست نخورده هستند.

در حالی که نام کیش و قشم در ذهن بسیاری از ایرانیان با سفر به جنوب گره خورده است، واقعیت این است که سواحل نیلگون خلیج فارس و آب های نیلگون اروند رود، میزبان ده ها جزیره کوچک و بزرگ دیگر هستند که هر کدام داستانی از طبیعت، تاریخ و زندگی محلی را روایت می کنند. بسیاری از این جزایر به دلایل مختلفی همچون موقعیت جغرافیایی، محدودیت های زیست محیطی یا کاربری های خاص، کمتر مورد توجه گردشگران قرار گرفته اند.

این عدم شهرت، اما به معنای کمتر بودن زیبایی یا جذابیت آن ها نیست؛ بلکه فرصتی بی نظیر برای کشف مناطقی فراهم می آورد که هنوز دستخوش تغییرات گسترده انسانی نشده اند و اصالت خود را حفظ کرده اند. از جزایر مرجانی و ماسه ای گرفته تا نخلستان های سرسبز و آب های درخشان، این گوهرهای پنهان جنوب ایران آماده میزبانی از کسانی هستند که به دنبال تجربه ای متفاوت و عمیق تر از سفر هستند. این مقاله شما را با ده جزیره از این مقاصد کمتر شناخته شده آشنا می کند.

۱۰ جزیره کمترشناخته شده در جنوب ایران

جزیره ناز

جزیره ناز، از جاهای دیدنی قشم و یکی از شگفتی های طبیعی خلیج فارس است که تجربه ای منحصر به فرد را برای بازدیدکنندگان رقم می زند. این جزیره در واقع مجموعه ای از دو تپه صخره ای است که در زمان جزر، با پس روی آب دریا، باریکه ای از شن های درخشان آن ها را به ساحل قشم متصل می کند.

این پدیده طبیعی، فرصتی بی نظیر برای قدم زدن روی بستر دریا و رسیدن به جزیره فراهم می آورد، در حالی که پس از مدتی با بالا آمدن آب، مسیر دوباره به زیر آب می رود و تپه ها به شکل جزیره هایی مجزا در میان آب های فیروزه ای خلیج فارس نمایان می شوند.

جزایر ناز بخشی از ژئوپارک جهانی قشم به شمار می آیند و از عجایب هفت گانه این جزیره بزرگ هستند. این منطقه نه تنها به دلیل جزر و مد منحصر به فردش شهرت دارد، بلکه فضایی عالی برای تفریحات آبی و ساحلی نیز محسوب می شود. گردشگران می توانند در این جزیره از فعالیت هایی نظیر پیاده روی بر روی ماسه های نرم، عکاسی از مناظر خیره کننده، ماهیگیری، شترسواری در ساحل، پاراگلایدر، جت اسکی و قایق سواری لذت ببرند.

پیشنهاد می شود برای بهره مندی کامل از این تجربه، زمان بازدید را با توجه به ساعات جزر و مد تنظیم کنید. معمولاً سه ساعت پس از جزر، بهترین زمان برای رسیدن به جزیره و یک ساعت قبل از مد، مناسب ترین زمان برای بازگشت است. این زمان بندی چهار ساعته به شما امکان می دهد تا با آرامش از تمام زیبایی ها و فعالیت های تفریحی جزیره ناز بهره مند شوید و از تماشای تنگه هرمز و جزیره لارک از بالای ارتفاعات جزیره لذت ببرید.

جزیره مارو یا شیدور

جزیره مارو، که به نام شیدور نیز شناخته می شود، به دلیل زیبایی های خیره کننده و طبیعت بکرش، لقب «مالدیو ایران» را به خود اختصاص داده است. این جزیره کوچک و خالی از سکنه در آب های نیلگون خلیج فارس، بهشت پرستوهای دریایی و مکانی ایده آل برای دوستداران طبیعت و آرامش است. سواحل ماسه ای سفیدرنگ و مرجان های بی نظیر آن، منظره ای رؤیایی را خلق می کنند که هر بیننده ای را مجذوب خود می سازد.

مارو با مساحتی حدود یک کیلومتر مربع، از توابع بخش کیش در شهرستان بندر لنگه محسوب می شود. به دلیل عدم وجود امکانات اقامتی دائمی، اقامت شبانه در این جزیره معمولاً امکان پذیر نیست، مگر اینکه با تورهای خاص و برنامه ریزی شده برای کمپینگ سفر کنید.

این جزیره به دلیل وجود گونه های متنوعی از پرندگان و پستانداران دریایی، از اهمیت زیست محیطی بالایی برخوردار است. شهرت این جزیره به وجود مارهای دریایی نیز بازمی گردد که اغلب در زیر شن ها پنهان می شوند و به همین دلیل به ندرت دیده می شوند.

برای بازدید از جزیره مارو، معمولاً سه ساعت زمان کافی است. بهترین زمان برای سفر به این جزیره، صبح زود است تا بتوانید قبل از غروب خورشید و بازگشت آخرین قایق ها به بندر مقام، از جزیره خارج شوید. دسترسی به این جزیره از طریق بندر لنگه، بندر مقام، بندر عباس یا جزیره کیش با قایق امکان پذیر است. در این جزیره می توانید از قایق سواری، قدم زدن بر روی شن های بکر و تماشای فانوس های دریایی لذت ببرید و از غذاهای دریایی محلی مانند ماهی کبابی که توسط بومیان منطقه ارائه می شود، میل کنید.

جزیره هنگام

جزیره هنگام، نگین آرام و سنتی خلیج فارس، مقصدی ایده آل برای کسانی است که به دنبال فرار از هیاهوی زندگی شهری و تجربه سفری در زمان هستند. این جزیره کوچک با وسعتی حدود ۳۶.۶ کیلومتر مربع، در ۵۳ کیلومتری جزیره قشم قرار دارد و همچنان بافت بومی و سنتی خود را حفظ کرده است.

یکی از ویژگی های منحصر به فرد هنگام، عدم وجود خودرو و اینترنت در بخش های زیادی از آن است که به حفظ آرامش و اصالت این منطقه کمک شایانی کرده است. سفر در این جزیره با قایق سواری آغاز می شود و همین امر، تجربه ای دلنشین و متفاوت را از همان ابتدا به ارمغان می آورد.

از جاذبه های دیدنی هنگام می توان به ساحل نقره ای آن اشاره کرد که به دلیل درخشش ذرات معدنی در شن ها، منظره ای خیره کننده، به ویژه در شب، ایجاد می کند. سواحل دیگری همچون ساحل خنزیری و ساحل درخشان نیز از دیگر زیبایی های طبیعی این جزیره هستند. خاک سرخ هنگام که علاوه بر زیبایی، در صنایع دستی و حتی تهیه نوعی غذای محلی به نام سوراغ نیز کاربرد دارد، از دیگر جذابیت های این جزیره به شمار می رود.

بازار محلی هنگام با حال و هوای بومی و محصولات دست ساز، فرصتی عالی برای آشنایی با فرهنگ و سبک زندگی مردم محلی است. نخلستان های سر به فلک کشیده و طعم متفاوت خرمای آن ها نیز از دیگر دیدنی های این جزیره هستند. هنگام همچنین مکانی عالی برای غواصی و تماشای دلفین هاست که به همین دلیل به جزیره دلفین ها شهرت یافته است. پارک کروکودیل ها، صخره مادر و بقایای کشتی های پرتغالی نیز از دیگر نقاط دیدنی این جزیره هستند. برای رسیدن به هنگام، باید ابتدا خود را به قشم برسانید و سپس از اسکله کندالوی قشم با قایق به این جزیره زیبا سفر کنید. یک صبح تا غروب برای گشت و گذار در هنگام کافی است، اما اقامت در بوم گردی های محلی آن نیز تجربه ای دلنشین خواهد بود.

راه های رسیدن به هنگام

برای رسیدن به جزیره هنگام، ابتدا باید خود را به جزیره قشم برسانید. این سفر می تواند هم از طریق مسیر هوایی و هم زمینی صورت گیرد. اگر با هواپیما سفر می کنید، مستقیماً به فرودگاه بین المللی قشم خواهید رسید. در صورتی که مسیر زمینی را انتخاب کرده اید، می توانید با خودروی شخصی، اتوبوس یا قطار به بندرعباس رفته و از آنجا از طریق اسکله حقانی، با لنج یا شناورهای تندرو به قشم سفر کنید.

پس از رسیدن به جزیره قشم، مقصد بعدی شما اسکله کندالو خواهد بود. این اسکله در جنوب جزیره قشم قرار دارد و تنها نقطه دسترسی دریایی به جزیره هنگام محسوب می شود. از اسکله کندالو، قایق های محلی به صورت مداوم برای جابجایی مسافران به جزیره هنگام در دسترس هستند. این سفر کوتاه دریایی، حدود ۱۵ تا ۲۰ دقیقه به طول می انجامد و در طول مسیر می توانید از تماشای آب های نیلگون خلیج فارس لذت ببرید.

لازم به ذکر است که در جزیره هنگام، خبری از وسایل نقلیه عمومی مانند تاکسی یا اتوبوس نیست. برای گشت و گذار در جزیره، می توانید از موتورسیکلت های کرایه ای یا قایق های محلی استفاده کنید. برنامه ریزی برای بازگشت نیز اهمیت دارد؛ زیرا قایق ها تا ساعات مشخصی از روز به قشم برمی گردند. بنابراین، اگر قصد اقامت شبانه در هنگام را ندارید، حتماً زمانبندی قایق های بازگشت را مد نظر قرار دهید.

جزیره هندورابی

جزیره هندورابی، که به درستی نگین پنهان خلیج فارس نام گرفته است، جزیره ای کوچک و آرام بین جزایر کیش و لاوان در استان هرمزگان قرار دارد. این جزیره با مساحتی حدود ۲۲.۸ کیلومتر مربع، از توابع بخش کیش در شهرستان بندرلنگه محسوب می شود. هندورابی به دلیل سطح کاملاً هموار و بدون پستی و بلندی های قابل توجه، تجربه ای متفاوت از سایر جزایر منطقه را به ارمغان می آورد؛ بلندترین نقطه آن تنها ۴۵ متر از سطح دریا ارتفاع دارد.

آرامش بی نظیر و سکوت حاکم بر هندورابی، آن را به مکانی ایده آل برای فرار از شلوغی های زندگی روزمره تبدیل کرده است. سواحل ماسه ای بکر، آب های نیلگون و شفاف خلیج فارس، و تنوع زیستی دریایی غنی، تنها گوشه ای از زیبایی هایی هستند که در این جزیره انتظار شما را می کشند. این جزیره به خصوص برای علاقه مندان به غواصی و شنا بسیار جذاب است، چرا که آب های زلال آن امکان مشاهده دنیای زیر آب و مرجان های رنگارنگ را فراهم می کند.

مردم محلی هندورابی که عمدتاً عرب تبار هستند، به زبان عربی و فارسی صحبت می کنند و شغل اصلی آن ها غواصی و صید ماهی است. آن ها به دلیل زندگی در منطقه ای بکر و دور از دسترس، فرهنگ و آداب و رسوم خاص خود را، به ویژه در جشن ها و مراسم مذهبی مانند عید فطر و قربان، حفظ کرده اند. معاشرت با مردم محلی و آشنایی با سبک زندگی ساده و صمیمی آن ها، می تواند تجربه ای فراموش نشدنی از سفر به هندورابی باشد.

امکانات رفاهی در این جزیره بسیار محدود است و فروشگاه مواد غذایی دائمی وجود ندارد؛ ساکنان مایحتاج روزانه خود را از بندرهای روستایی نزدیک تهیه می کنند. تنها راه تردد به این جزیره از طریق دریاست. در برخی فصول، به دلیل فصل تخم ریزی لاک پشت های عقابی، سفر به مناطق خاصی از جزیره ممنوع است تا از حیات وحش آن محافظت شود. این جزیره مقصدی عالی برای کسانی است که به دنبال آرامش، زیبایی های طبیعی و تجربه های فرهنگی اصیل هستند.

جزیره لاوان

جزیره لاوان، سومین جزیره بزرگ استان هرمزگان پس از قشم و کیش، گوهری پنهان در دل خلیج فارس است که با وجود اهمیت استراتژیک و اقتصادی، هنوز بسیاری از جنبه های بکر و طبیعی خود را حفظ کرده است. این جزیره با مساحت ۷۶ کیلومتر مربع، از جزایر مسکونی خلیج فارس به شمار می رود و در گذشته به عنوان قطب صید مروارید شهرت داشت و به آن لقب مروارید پنهان خلیج فارس را داده بودند.

امروزه، لاوان به دلیل کشف منابع عظیم نفتی در آب های اطرافش، به یکی از پایگاه های اصلی استخراج نفت در ایران تبدیل شده است. بسیاری از شرکت ها و تأسیسات نفتی در این جزیره فعالیت دارند و ساکنان محلی نیز عمدتاً در استخدام شرکت نفت هستند. طرح توسعه لاوان و ایجاد منطقه ویژه اقتصادی در آن، با هدف تقویت زیرساخت های نفتی و صنعتی، تحت نظارت شرکت ملی نفت ایران در حال اجراست.

با وجود فعالیت های صنعتی، لاوان همچنان سواحل بکر و زیبایی دارد که برای قدم زدن و عکاسی بسیار مناسب هستند. آرامش حاکم بر جزیره و دور بودن از شلوغی های شهری، آن را به مقصدی دلنشین برای کسانی تبدیل می کند که به دنبال تجربه ای متفاوت از سفر هستند. در لاوان، امکانات رفاهی و گردشگری به اندازه کیش و قشم توسعه نیافته است، بنابراین انتظار امکانات لوکس را نباید از آن داشت. پیشنهاد می شود پیش از سفر، مایحتاج ضروری خود را تهیه کنید.

گردشگران می توانند از بندر عسلویه، بندر مقام و بندر لنگه با استفاده از شناورهای دریایی به جزیره لاوان دسترسی پیدا کنند. علاوه بر قدم زدن در سواحل، خرید سوغاتی های محلی و تجربه غذاهای دریایی در رستوران های بومی نیز از فعالیت های پیشنهادی در این جزیره است. لاوان با ترکیب جذابیت های طبیعی و اهمیت صنعتی، مقصدی خاص برای کشف و تجربه است.

راه های رسیدن به جزیره لاوان

برای رسیدن به جزیره لاوان، چندین مسیر دریایی وجود دارد که عمدتاً از بنادر اصلی جنوب ایران آغاز می شوند. یکی از رایج ترین مسیرها، سفر از بندر مقام است. بندر مقام در استان هرمزگان قرار دارد و شناورهای مسافربری به صورت منظم برای لاوان حرکت می کنند. این مسیر دریایی نسبتاً کوتاه است و منظره ای زیبا از خلیج فارس را ارائه می دهد.

مسیر دیگر، از طریق بندر لنگه است. بندر لنگه نیز یکی از بنادر مهم جنوب کشور است و از آنجا نیز می توان با لنج یا شناورهای دیگر به لاوان سفر کرد. این مسیر ممکن است کمی طولانی تر از مسیر بندر مقام باشد، اما دسترسی مناسبی را فراهم می کند.

همچنین، امکان دسترسی از بندر عسلویه نیز وجود دارد، به ویژه برای کسانی که از شهرهای نزدیک به این بندر قصد سفر دارند. عسلویه به دلیل نزدیکی به لاوان و وجود فعالیت های نفتی، گاهی اوقات مسیر مناسبی برای دسترسی به این جزیره است.

لازم به ذکر است که برنامه ریزی دقیق برای سفر به لاوان اهمیت دارد، زیرا تعداد شناورها و ساعات حرکت آن ها ممکن است محدود باشد، به خصوص در ایام غیر پیک سفر. همچنین، به دلیل ماهیت صنعتی جزیره و محدودیت های احتمالی، بهتر است پیش از سفر از وضعیت دسترسی و امکانات موجود اطمینان حاصل کنید. با توجه به اینکه لاوان امکانات اقامتی گسترده ای ندارد، بسیاری از بازدیدکنندگان ترجیح می دهند سفر خود را به صورت یک روزه برنامه ریزی کنند.

جزیره لارک

جزیره لارک، با مساحت تقریبی ۴۸.۷ کیلومتر مربع، گوهری آرام و دست نخورده در جنوب شرقی جزیره قشم است که از توابع این شهرستان محسوب می شود. این جزیره کوچک، مقصدی عالی برای کسانی است که به دنبال فرار از هیاهوی زندگی روزمره و غرق شدن در آرامش طبیعت بکر هستند. لارک با جمعیتی حدود ۳۰۰ خانوار، عمدتاً از مردم عرب قحطانی تشکیل شده که به زبان عربی صحبت می کنند و شغل اصلی شان ماهیگیری است.

به دلیل کمبود آب شیرین، کشاورزی در این جزیره چندان رایج نیست و زندگی مردم بر پایه صید و صیادی می چرخد. لارک امکانات پیشرفته ای ندارد، بنابراین توصیه می شود پیش از سفر، لوازم و مایحتاج ضروری خود را از قشم یا بندرعباس تهیه کنید تا سفر راحت تری داشته باشید. با وجود سادگی، این جزیره جذابیت های خاص خود را دارد.

یکی از پدیده های طبیعی شگفت انگیز لارک، فیتوپلانکتون های درخشان آن است. در فصل های گرم سال، آب های ساحلی لارک به دلیل وجود این موجودات میکروسکوپی، در شب به رنگ آبی فسفری در می آیند و منظره ای خیره کننده و جادویی را خلق می کنند که هر ساله تعداد زیادی از طبیعت دوستان را به خود جذب می کند. این پدیده، لارک را به یکی از بهترین نقاط برای تماشای ستاره های دریایی تبدیل کرده است.

جزیره لارک با یک جاده خاکی کوچک به هم متصل می شود و حمل ونقل در آن عمدتاً با موتور و ماشین های ساده صورت می گیرد. البته امکان پیاده روی و گشت و گذار در جاهای دیدنی جزیره نیز وجود دارد. اسکله شهید ذاکری قشم، بهترین مسیر دسترسی به لارک است و سفر دریایی با قایق از قشم به لارک حدود ۴۵ دقیقه طول می کشد. با اینکه یک روز برای بازدید از لارک کافی است، اما اقامت در اقامتگاه های بوم گردی محلی و تجربه شب های آرام این جزیره، خاطره ای فراموش نشدنی را برای شما رقم خواهد زد.

راه های رسیدن به جزیره لارک

برای رسیدن به جزیره لارک، که در جنوب شرقی جزیره قشم قرار گرفته است، اصلی ترین و رایج ترین مسیر از طریق دریا و از مبدأ بندرعباس یا جزیره قشم است. دسترسی به این جزیره عمدتاً از اسکله شهید ذاکری در قشم صورت می گیرد که بهترین و سریع ترین راه برای رسیدن به لارک است.

اگر قصد دارید از بندرعباس به لارک سفر کنید، باید خود را به اسکله حقانی بندرعباس برسانید. در روزهای پنجشنبه و جمعه، لنج های مسافربری به مقصد لارک از این اسکله حرکت می کنند. با توجه به محدود بودن ساعات تردد این لنج ها، حتماً قبل از حرکت، تقویم رفت و برگشت آن ها را بررسی کنید تا برنامه ریزی سفرتان با مشکل مواجه نشود. این مسیر دریایی می تواند تجربه ای دلنشین از تماشای آب های خلیج فارس باشد.

مسیر دیگر و شاید راحت تر، از جزیره قشم است. از اسکله شهید ذاکری قشم، قایق های تندرو به صورت منظم به سمت لارک حرکت می کنند. این سفر دریایی حدود ۴۵ دقیقه به طول می انجامد و به دلیل نزدیکی لارک به قشم، بسیاری از گردشگرانی که به قشم سفر می کنند، از فرصت استفاده کرده و یک سفر یک روزه به این جزیره آرام و زیبا نیز دارند. این مسیر به دلیل فراوانی قایق ها و دسترسی آسان تر، معمولاً انتخاب اول مسافران است. در هر دو حالت، تجربه سفر دریایی به این جزیره کوچک و دیدنی، بخشی از جذابیت های آن محسوب می شود.

جزیره ابوموسی

جزیره ابوموسی، جنوبی ترین جزیره ایران در خلیج فارس، از موقعیت استراتژیک ویژه ای برخوردار است و در استان هرمزگان قرار دارد. این جزیره به دلیل اهمیت نظامی و صنعتی، تفاوت های چشمگیری با جزایر توریستی مانند کیش و قشم دارد و بیشتر به عنوان یک منطقه نظامی و اداری شناخته می شود. با وجود ادعاهای برخی کشورهای همسایه در مورد مالکیت آن، ابوموسی همواره بخشی جدایی ناپذیر از خاک ایران بوده و هست.

جمعیت این جزیره عمدتاً از نظامیان، کارمندان دولتی و خانواده های آن ها تشکیل شده است و حضور گردشگران عادی در آن بسیار محدود است. سواحل ابوموسی بیشتر در اختیار نیروهای نظامی قرار دارد و به همین دلیل، امکانات گردشگری و تفریحات عمومی در آن توسعه چندانی نیافته است. کسانی که به ابوموسی سفر می کنند، معمولاً برای مأموریت های اداری یا کاری به این جزیره می روند و کمتر به قصد گردشگری راهی آن می شوند.

با این حال، برای علاقه مندان به محیط های بکر و آرام، گشت و گذار در جزیره، کایاک سواری، ماهیگیری و غواصی می تواند از تفریحات اصلی باشد. آب های اطراف ابوموسی به دلیل عمق و تنوع زیستی دریایی، برای غواصی جذابیت های خاص خود را دارد. تورهای گردشگری به ابوموسی بسیار محدود هستند و برای سفر به این جزیره، باید خود را به فرودگاه بندرعباس برسانید. پروازهای هفتگی و محدودی از بندرعباس به فرودگاه ابوموسی انجام می شود که تنها راه هوایی دسترسی به این جزیره است.

ابوموسی با وجود محدودیت های گردشگری، به دلیل اهمیت ژئوپلیتیکی و منابع طبیعی، از جایگاه ویژه ای در جغرافیای ایران برخوردار است. تجربه سفر به این جزیره، بیشتر از آنکه یک سفر تفریحی باشد، فرصتی برای درک اهمیت و موقعیت این بخش از سرزمین مادری است.

جزایر جنوب ایران، فراتر از مقاصد شناخته شده ای چون کیش و قشم، گنجینه ای از زیبایی های بکر و فرهنگ های اصیل هستند که انتظار کشف شدن را می کشند.

جزیره مینو

جزیره مینو، که در گذشته با نام صلبوخ شناخته می شد، برخلاف بسیاری از جزایر جنوبی ایران که در خلیج فارس قرار دارند، در استان خوزستان و در میان دو شهر آبادان و خرمشهر، در دل اروند رود جای گرفته است. این جزیره با مساحت حدود ۹ کیلومتر مربع، تجربه ای کاملاً متفاوت از سفرهای دریایی را به ارمغان می آورد؛ اینجا خبری از آب های شور دریا نیست، بلکه نخلستان های انبوه و نیزارهای بلند، جزیره را در آغوش گرفته اند.

دسترسی به جزیره مینو از طریق یک پل فلزی در جنوب جزیره امکان پذیر است که ارتباط آن را با خشکی برقرار می کند. این جزیره به دلیل طبیعت خاص خود، به ویژه در فصول مهاجرت پرندگان، میزبان گونه های متنوعی از پرندگان مهاجر است که منظره ای دیدنی را برای علاقه مندان به پرنده نگری خلق می کنند.

یکی از جذابیت های اصلی جزیره مینو، فرهنگ غنی و اصیل مردم محلی آن است که عمدتاً به زبان عربی صحبت می کنند. اقامت در مضیفها، اتاقک هایی که با نی و مصالح بومی ساخته شده اند، تجربه ای بی نظیر از زندگی سنتی و صمیمی مردم جنوب را فراهم می آورد. اینجا می توانید طعم غذاهای محلی لذیذ مانند ماهی شکم پر و قهوه عربی اصیل را بچشید و با آداب و رسوم خاص منطقه آشنا شوید.

ویژگی جالب دیگر این جزیره، سیستم آبیاری نخلستان هاست که با جزر و مد آب اروند رود صورت می گیرد؛ پدیده ای طبیعی که به خودی خود دیدنی است. بهترین زمان برای سفر به جزیره مینو، فصل پاییز است که هوا معتدل و دلپذیر بوده و امکان گشت و گذار و لذت بردن از زیبایی های طبیعی و فرهنگی جزیره فراهم است. مینو، مقصدی ایده آل برای کسانی است که به دنبال تجربه ای متفاوت، غرق در طبیعت و فرهنگ بومی جنوب ایران هستند.

جزیره سیری

جزیره سیری، با نام قدیمی راز، یکی دیگر از جزایر مسطح و ذوزنقه ای شکل خلیج همیشه فارس است که در نزدیکی جزیره ابوموسی قرار دارد. این جزیره به دلیل آب و هوای بسیار گرم و مرطوب، به ویژه در فصل تابستان، سکونت شخصی محدودی دارد و عمدتاً محل زندگی و کار کارمندان و مهندسان شاغل در سکوهای نفتی است. سیری از نظر صنعت نفت ایران دارای اهمیت بسیار بالایی است و به همین دلیل منطقه کاملاً نظامی و صنعتی محسوب می شود.

در گذشته، این جزیره به دلیل موقعیت جغرافیایی و اهمیت استراتژیک، به جزیره راز معروف بوده و پس از سال ها به سیری تغییر نام یافته است. سطح جزیره کاملاً صاف و بدون پستی و بلندی های قابل توجه است که این ویژگی آن را از بسیاری از جزایر دیگر متمایز می کند. با وجود آب و هوای چالش برانگیز، به ویژه در تابستان، در فصل زمستان آب و هوای سیری دلپذیرتر می شود، هرچند رطوبت بالا همچنان پابرجاست.

به دلیل ماهیت نظامی و صنعتی جزیره، امکانات گردشگری در آن بسیار محدود است و کمتر کسی آن را به عنوان مقصد اصلی سفر خود انتخاب می کند. با این حال، اگر به جزیره ابوموسی سفر کرده اید، می توانید یک سفر نیم روزه با قایق به جزیره سیری داشته باشید و از تماشای غروب آفتاب در سواحل آرام آن لذت ببرید. برای دسترسی به سیری، اگر از ابوموسی نمی آیید، باید از بندر لنگه اقدام کنید.

جزیره سیری نمادی از همزیستی طبیعت بکر و فعالیت های صنعتی عظیم در خلیج فارس است؛ جایی که زیبایی های طبیعی در کنار اهمیت اقتصادی و استراتژیک، تصویری منحصر به فرد را از این بخش از سرزمین ایران به نمایش می گذارد.

جزیره کوشک

جزیره کوشک، یا جزیره سد شهید عباسپور، یکی از عجیب ترین و کمتر شناخته شده ترین جزایر ایران است که در دل خشکی و در دریاچه سد شهید عباسپور در نزدیکی مسجد سلیمان و شهرستان اندیکا در استان خوزستان قرار گرفته است. این جزیره مصنوعی که با آبگیری سد به وجود آمده، تجربه ای کاملاً متفاوت از جزایر دریایی را ارائه می دهد.

اطراف جزیره کوشک را آب های آرام دریاچه سد احاطه کرده است و دسترسی به آن تنها از طریق قایق امکان پذیر است. همین ویژگی، فضایی آرام و دلنشین را برای بازدیدکنندگان فراهم می آورد. این جزیره با طبیعت سرسبز و مناظر زیبای دریاچه و کوهستان های اطراف، مقصدی عالی برای پیکنیک و فرار از شلوغی شهر است.

از جمله تفریحات محبوب در جزیره کوشک می توان به عکاسی از مناظر طبیعی، قایق سواری در دریاچه و دوچرخه سواری در مسیرهای دلنشین جزیره اشاره کرد. هوای پاک و آرامش حاکم بر این منطقه، آن را به مکانی ایده آل برای استراحت و تجدید قوا تبدیل کرده است.

با این حال، لازم به ذکر است که طبق برخی اطلاعات، در حال حاضر جزیره کوشک برای بازدید عموم باز نیست و تنها افراد خاصی امکان دسترسی به آن را دارند. این محدودیت ها ممکن است به دلیل حفظ محیط زیست منطقه یا مسائل امنیتی مربوط به سد باشد. امید است در آینده با فراهم شدن زیرساخت های لازم، امکان بازدید عمومی از این جزیره منحصر به فرد نیز فراهم شود تا همگان بتوانند از زیبایی های پنهان آن لذت ببرند. کوشک، نمونه ای بارز از تلاقی خلاقیت انسان و طبیعت است که فضایی دلپذیر را در دل کوهستان های خوزستان خلق کرده است.

بسیاری از جزایر جنوبی ایران، به دلیل عدم شهرت و دسترسی محدود، طبیعت بکر و دست نخورده ای دارند که فرصتی استثنایی برای گردشگری پایدار و اکوتوریسم فراهم می کنند.

بهترین زمان برای سفر به جزیره های جنوب ایران چه زمانی است؟

بهترین زمان برای سفر به جزیره های جنوب ایران، به ویژه جزایر کمتر شناخته شده و بکر، از اوایل پاییز تا اواسط بهار است. در این بازه زمانی، آب و هوای منطقه معتدل و دلپذیر بوده و رطوبت هوا نیز در مقایسه با فصل تابستان، کمتر است. این شرایط آب و هوایی، امکان لذت بردن کامل از طبیعت، سواحل و فعالیت های فضای باز را فراهم می کند.

فصل تابستان در جنوب ایران، به دلیل گرمای شدید و رطوبت بسیار بالا، برای بسیاری از گردشگران غیرقابل تحمل است و منطقه به نوعی جهنم واقعی تبدیل می شود. دمای هوا در این فصل می تواند به بالای ۴۵ درجه سانتی گراد نیز برسد و شرجی بودن هوا، گشت و گذار را دشوار می سازد.

اگر هدف شما از سفر، شنا در دریا و آفتاب گرفتن است، اوایل پاییز (مهر و آبان) بهترین انتخاب خواهد بود. در این ماه ها، آب دریا هنوز گرم است و هوا نیز نه خیلی گرم و نه خیلی سرد است. با شروع زمستان، روزهای جزایر همچنان گرم و آفتابی هستند، اما شب ها کمی خنک تر می شوند و ممکن است برای شنا در دریا مناسب نباشند.

اوایل بهار (به ویژه تا اواسط اردیبهشت) نیز زمان بسیار خوبی برای سفر است، چرا که طبیعت سرسبزتر شده و هوا همچنان مطبوع است. به طور کلی، برای تجربه یک سفر راحت و دلنشین به جزایر جنوبی ایران و بهره مندی از تمام زیبایی های آن ها، برنامه ریزی سفر در نیمه دوم سال (از مهر تا اردیبهشت) توصیه می شود.

تجربه سفر به جزایر پنهان جنوب ایران، نه تنها فرصتی برای دیدن زیبایی های طبیعی است، بلکه پنجره ای رو به فرهنگ غنی و سبک زندگی اصیل مردم بومی این مناطق می گشاید.

سوالات متداول

آیا جزایر کمتر شناخته شده جنوب ایران امکانات رفاهی دارند؟

بسیاری از جزایر کمتر شناخته شده جنوب ایران، امکانات رفاهی محدودی دارند و نباید انتظار امکاناتی در سطح جزایر کیش و قشم را از آن ها داشت. این جزایر عمدتاً بافت بومی خود را حفظ کرده اند و امکانات شامل اقامتگاه های ساده محلی یا بوم گردی ها می شود.

بهترین راه سفر به جزایر ناشناخته جنوب ایران چیست؟

بهترین راه سفر به جزایر ناشناخته جنوب ایران، اغلب از طریق دریا و با استفاده از قایق یا لنج از بنادر اصلی مانند بندرعباس، قشم، یا بندر لنگه است. برخی از این جزایر نیز دارای مسیرهای هوایی محدود هستند.

جاذبه های دیدنی جزایر کمتر شناخته شده جنوب ایران کدامند؟

جاذبه های دیدنی جزایر کمتر شناخته شده جنوب ایران شامل سواحل بکر و درخشان، پدیده های طبیعی مانند جزر و مد جزیره ناز، فیتوپلانکتون های نورانی لارک، نخلستان های مینو، و فرصت هایی برای غواصی و آشنایی با فرهنگ بومی و زندگی محلی است.

آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "کدام جزیره های جنوب ایران را نمی شناسیم؟" هستید؟ با کلیک بر روی گردشگری و اقامتی، ممکن است در این موضوع، مطالب مرتبط دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "کدام جزیره های جنوب ایران را نمی شناسیم؟"، کلیک کنید.